Bhavik no Nokia 1100
હું ભાવિકનો Nokia ૧૧૦૦ થોડી તમારી ક્ષણો લઈ મારી સરસ યાદોને તમારી સાથે તાજી કરવા માંગું છું, મને ઝાઝું યાદતો નથી કે મારી જરૂર કેમ પડી પણ હોસ્ટેલમાં તે બીજે માળ રહેતો હતો અને જયારે પણ એની મમ્મીનો ફોન આવતો તો તેને નીચે ઉતારવામાં અને બોલાવવામાજ ખાસો સમય વહી જતો, તે સમયે મમ્મીએ તેના ભેગા કરેલા રૂપિયા આપી મને મંગાવેલો, ત્યારથી મારો અને ભાવિકનો સાથ બંધાઈ ગયો હતો
મને આજે પણ તે સમય યાદ છે જયારે હું નવો નવો હતો અને તે બહુ ખુસ થઇ ગયેલો ફોન જોઈ ને,
નવી નવી Tones માગી તેની ચોપડી પણ બનાવી બધા દોસ્તો ને આપી પણ હતી, ભલે આ સમય ને પસાર થાય ૭ વર્ષ થયા હોય મને તો હમણાનીજ વાત લાગે છે.
ભાવિકના દરેક પલની સાક્ષીમાં હું રહ્યોજ છું, એ કોઈને હેરાન કરી મસ્તી કરતો હોય, તેના પરિણામની ખુશી સાથેની બુમો મેં પણ મહેસુસ કરી છે,જયારે જયારે કોઈ એને ગંદી ખબર આપી દુખી કરતા ત્યારે તેની સાથે મેં પણ દુખ અનુભવેલું, તેના ગીતો, શાયરીઓ હાલ પણ યાદ આવી જાય છે પણ શું થાય 😦 મારા નસીબમાં હવે તે લાખીયું નથી મારા માટે તે હવે ભૂતકાળ થઇ ગયું, મારે તે ભૂતકાળ ફરી જીવવાની ઈચ્છા થાય છે.
મારા માટે તે સમય પણ બહુજ ખરાબ હતો જયારે મેં તેની આંખ માં બેવાર મારા ખોવાનો ડર જોયો હતો, પહેલીવાર જયારે તે હોસ્ટલેની અગાસીમાં ઉભો હતો તેના એક હાથમાં હું હતો નાલાયક કલાલ અચાનક આવી ધક્કો માર્યોતો હું નીચે પણ નીચે પડતા પડતા મારી નજરે મેં એમની આંખો નિહાળી હતી તેમાં સાફ દેખાતું હતું કે તેમનો જીવ તાવડે ચોંટી ગયો હતો, સદનસીબે હું બચી ગયો મને બહુ મોટું નુકશાન નહતું થયું, આ બનાવ પછી એમને મારી ખાસ દેખભાળ રાખવા લાગ્યા હતા જેમકે એક દોરી લાવેલા એનાથી મને બાંધી રાખતા તે પાછી કેવી! તમેને યાદ હસેજ landlineના wire હોયને તેવી તો દોરી લાવેલો ક્યાંક થી, એના કારણે તો બધાજ મને બહુ ખીજવતા કે એ landline લઈને ક્યાં ફરે છે, કેવું ગંદુ લાગતું.
બીજો કિસ્સો પણ મને બહુજવાર સાંભળવા મળ્યો છે કે હું એકવાર ખોવાઈ ગયો હતો તે, એ બસમાં બેઠા હતા ત્યારે કોઈનો call આવીયો તે થોડીવાર તેનું ધ્યાન જતું રહ્યું હતું તેવું લાગતું કોઈ વિચારમાં ગુમ થઇ ગયો હતો, મને ખિસ્સામાં પણ બરાબર ના મુકયો, થોડીજવાર પછી હું નીચે પડી ગયો પરંતુ તેમનું ધ્યાન બીજી ક્યાંક હતું અને ઉતારી પણ ગયા હું ત્યાજ રહી ગયો,પછી ખાસો સમય ગયો ત્યારે સીધો એમનો દુખી અવાજ સાંભળવા મળ્યો, હું તે સ્ત્રી નો ખુબ આભારી છું જેને મને મારા માલિકરૂપી દોસ્તને પાછો આપી અમારો સાથ ફરી જોડવી દીધો, વચ્ચે ના સમયગાળામાં મને કેવી રીતે લેવા આવિયા એમાં એવું થયું કે તે જેવા નીચે ઉતારીયા થોડીવાર પછી અમેનો હાથ ખિસ્સા તરફ ગયો પણ તે ખાલી હતું, તે બસ પાછળ દોડિયા પણ તે ખાસી આગળ જતી રહી હતી, એ બીજી busમાં ચડી ગયા તે થોડી સિવિલ સુધી લઇ ગઈ ત્યાંથી એક રિક્ષાવાળો જોઈ ગયો તેને દોડતા અને તે બોલ્યો ચાલો બેસી જાવ હું ત્યાં પહોંચાડીશ પણ તમે સમજીને મને આપી દેજો, જોરદાર રિક્ષા ચલાવી અને filmy ઢબે બસની આગળ ઉભી રાખી દીધી મને તેમનો ગરીબ અવાજ સંભળાયો “મહેરબાની કરીને મારો mobile મલ્યો હોય તો આપી દોને”
હવે મને અને બીજાને પણ મારી ઉંમર દેખાવા લાગી હતી, થોડાજ મહિના પહેલા હું ખાસો બીમાર પડી ગયો હતો ત્યારે મને દવાખાને લઇ ગયેલા ખબર પડી કે મારા શરીર ની શક્તિ આપતું મારું અંગ (bettary ) જ બગડી ગઈ હતી, એમને એ અંગ જ નવું ખરીદી લીધું અને હું મસ્ત કામ કરતો થઇ ગયો, પરંતુ થાય શું!! શરીર સાથ આપતો નહતું થોડાજ સમયમાં ફરી હું બીમાર પડયો આ વખતે અવાજ અને સાંભળવાની તકલીફ પડતી હતી, એમને ફરી મને સારો કર્યો પણ ઘરડા વ્યક્તિ ને લોકો કેટલું સાંચવે???
આતો મારી તરફ એમને ખુબજ લાગણી બંધાઈ ગઈ હતી એટલે મને છોડી નહતા શકતા, છેલ્લે તે સમય પણ આવીજ ગયો હવે તો હું કામ કરતો જ બંધ થવા લાગ્યો હતો, એમને હિંમત હારી મારી જગ્યા પૂરવા બીજા ને લઈ આવ્યા હું પણ માનુંજ છું કે આતો થવાનુજ હતું, પણ હવે મારું આખું જીવન મસ્ત પસાર થયું પછી આવો અંત જોતા મારું દિલ કંપે છે, હું હાલ કોઈ અંધારી જગ્યા એ પડ્યો છું,
અમુકવાર ભાવિક આવી મને હાથમાં પકડી જુના દિવસો યાદ કરી અને થોડીજવારમાં પાછો મૂકી દે છે, શું થાય, હું અહી મારવાની આશ લઇ ને હજુ પણ જીવી રહ્યો છું…
–ભાવિક નો Nokia ૧૧૦૦